30 maja 2024 16:52

Brudnopis księgowego – garść przepisów do egzaminu na doradcę podatkowego. Cz. 3

W tym artykule znajdziecie najważniejsze przepisy z rozdziału postępowanie podatkowe. Postaram się podkreślić najważniejsze fragmenty, które mogą się zdecydowanie częściej mylić, a ich przyswojenie jest kluczowe do zdania egzaminu. W drugiej części znajdziecie przepisy wyjęte wybiórczo z Ordynacji podatkowej. Powodzenia!

! Ważna uwaga: przepisy, na które się w tym artykule powołuję mogą mieć w przyszłości inne brzmienie, mogą zostać uchylone, dlatego weźcie to pod uwagę, jeśli natraficie kiedyś na ten artykuł i będziecie chcieli z niego korzystać.

Podstawowe informacje

Poniżej zebrałam kilka ważnych faktów, o których należy pamiętać ucząc się zagadnień z działu IV Ordynacji podatkowej:

• postępowanie podatkowe jest jawne wyłącznie dla stron,

• pełnomocnikiem strony może być osoba fizyczna mająca pełną zdolność do czynności prawnych,

• strona może działać przez pełnomocnika, chyba, że charakter czynności wymaga jej osobistego działania,

• pełnomocnictwo może być ogólne, szczególne albo do doręczeń,

• adwokat, radca prawny i doradca podatkowy mogą sami uwierzytelnić odpis udzielonego im pełnomocnictwa oraz odpisy innych dokumentów wykazujących ich umocowanie,

• na niezałatwienie sprawy podatkowej we właściwym terminie służy ponaglenie do Szefa Krajowej Administracji Skarbowej, jeżeli sprawa nie została załatwiona przez dyrektora izby administracji skarbowej,

• jeśli doradca podatkowy wypowiedział stronie postępowania pełnomocnictwo jest on obowiązany działać za stronę jeszcze przez 2 tygodnie od wypowiedzenia, chyba że mocodawca zwolni go z tego obowiązku,

• Krajowa Rada Doradców Podatkowych, na wniosek organu podatkowego wyznacza doradcę podatkowego, jako tymczasowego pełnomocnika szczególnego w postępowaniu podatkowym,

• deklaracja podatkowa złożona przez stronę może być w każdym przypadku dowodem w postępowaniu podatkowym,

• nierzetelne księgi podatkowe - dokonywane w nich zapisy nie odzwierciedlają stanu rzeczywistego,

• osoba dysponująca wiadomościami specjalnymi może być powołana na biegłego przez organ podatkowy w postępowaniu podatkowym,

• prawo zapoznania się z zebranym materiałem dowodowym służy stronie przed wydaniem decyzji przez organ odwoławczy w postępowaniu podatkowym,

• wniosek o przywrócenie terminu płatności podatku jest niedopuszczalny,

• doręczenie wezwania na rozprawę - najpóźniej na 7 dni przed rozprawą,

• uzupełnienie/sprostowanie decyzji - w formie decyzji,

• odmowa uzupełnienia/sprostowania decyzji - w drodze postanowienia, na które służy zażalenie,

• nadanie rygoru natychmiastowej wykonalności - w drodze postanowienia, na które służy zażalenie,

• rygor natychmiastowej wykonalności nadawany jest - w formie postanowienia organu podatkowego pierwszej instancji,

• nałożenie kary porządkowej - w formie postanowienia, na które służy zażalenie,

• rozstrzyganie w sprawie kosztów postępowania - w drodze postanowienia, na które służy zażalenie,

• w sprawie odmowy przeprowadzenia rozprawy organ - wydaje postanowienie,

• rozprawa może być przeprowadzona przez organ odwoławczy,

• w postępowaniu podatkowym, decyzja ostateczna, na mocy której strona nabyła prawo może zostać uchylona lub zmieniona za zgodą strony,

Rozdział 13 Decyzje

Art. 207. § 1. Organ podatkowy orzeka w sprawie w drodze decyzji, chyba że przepisy niniejszej ustawy stanowią inaczej.

Art. 207. § 2. Decyzja rozstrzyga sprawę co do jej istoty albo w inny sposób kończy postępowanie w danej instancji.

Art. 208. § 1. Gdy postępowanie z jakiejkolwiek przyczyny stało się bezprzedmiotowe, w szczególności w razie przedawnienia zobowiązania podatkowego, organ podatkowy wydaje decyzję o umorzeniu postępowania.

Art. 208. § 2. Organ podatkowy może umorzyć postępowanie, jeżeli wystąpi o to strona, na której żądanie postępowanie zostało wszczęte, a nie sprzeciwiają się temu inne strony oraz nie zagraża to interesowi publicznemu.

Art. 209. § 1. Jeżeli przepis prawa uzależnia wydanie decyzji od zajęcia stanowiska przez inny organ, w tym wyrażenia opinii lub zgody albo wyrażenia stanowiska w innej formie, decyzję wydaje się po zajęciu stanowiska przez ten organ.

Art. 209.§ 2. Organ podatkowy załatwiający sprawę, zwracając się do innego organu o zajęcie stanowiska, zawiadamia o tym stronę.

Art. 209. § 3. Organ, do którego zwrócono się o zajęcie stanowiska, obowiązany jest przedstawić je niezwłocznie, jednak nie później niż w terminie 14 dni od dnia doręczenia wystąpienia o zajęcie stanowiska.

Art. 209. § 4. Organ obowiązany do zajęcia stanowiska może w razie potrzeby przeprowadzić postępowanie wyjaśniające.

Art. 209. § 5. Zajęcie stanowiska przez ten organ następuje w drodze postanowienia, na które służy zażalenie, o ile odrębne przepisy nie stanowią inaczej.

Art. 211. Decyzję doręcza się stronie na piśmie.

Art. 212. Organ podatkowy, który wydał decyzję, jest nią związany od chwili jej doręczenia. Decyzje, o których mowa w art. 67d (uwaga - udzielanie ulg w spłacie zobowiązań podatkowych, umorzenie zobowiązania podatkowego), wiążą organ podatkowy od chwili ich wydania.

Art. 213. § 1. Strona może, w terminie 14 dni od dnia doręczenia decyzji, zażądać jej uzupełnienia co do rozstrzygnięcia lub co do prawa odwołania, prawa wniesienia skargi do sądu administracyjnego albo sprostowania zamieszczonego w decyzji pouczenia w tych kwestiach.

Art. 213. § 2. Organ podatkowy może z urzędu, w każdym czasie, uzupełnić albo sprostować decyzję w zakresie, o którym mowa w § 1.

Art. 213. § 3. Uzupełnienie lub sprostowanie decyzji następuje w drodze decyzji.

Art. 213. § 4. W przypadku wydania decyzji o uzupełnieniu lub sprostowaniu decyzji termin do wniesienia odwołania lub skargi biegnie od dnia doręczenia tej decyzji.

Art. 213. § 5. Odmowa uzupełnienia lub sprostowania decyzji następuje w drodze postanowienia, na które służy zażalenie. Przepis § 4 stosuje się odpowiednio.

Rozdział 14 Postanowienia

Art. 216. § 1. W toku postępowania organ podatkowy wydaje postanowienia.

Art. 216. § 2. Postanowienia dotyczą poszczególnych kwestii wynikających w toku postępowania podatkowego, lecz nie rozstrzygają o istocie sprawy, chyba że przepisy niniejszej ustawy stanowią inaczej.

Art. 218. Postanowienie, od którego służy zażalenie lub skarga do sądu administracyjnego, doręcza się na piśmie.

Rozdział 15 Odwołania

Art. 220. § 1. Od decyzji organu podatkowego wydanej w pierwszej instancji służy stronie odwołanie tylko do jednej instancji.

Art. 220. § 2. Właściwy do rozpatrzenia odwołania jest organ podatkowy wyższego stopnia.

Art. 220. § 3. Właściwy do rozpatrzenia odwołania od decyzji naczelnika urzędu celno-skarbowego jest dyrektor izby administracji skarbowej właściwy ze względu na siedzibę naczelnika urzędu celno-skarbowego, który wydał decyzję.

Art. 221. § 1. W przypadku wydania decyzji w pierwszej instancji przez Szefa Krajowej Administracji Skarbowej, dyrektora izby administracji skarbowej lub przez samorządowe kolegium odwoławcze odwołanie od decyzji rozpatruje ten sam organ podatkowy, stosując odpowiednio przepisy o postępowaniu odwoławczym.

Art. 221. § 2. Przepis § 1 stosuje się odpowiednio do dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej.

Art. 222. Odwołanie od decyzji organu podatkowego powinno zawierać zarzuty przeciw decyzji, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem odwołania oraz wskazywać dowody uzasadniające to żądanie. (ważny przepis w kontekście nauki do kazusów).

Art. 223. § 1. Odwołanie wnosi się do właściwego organu odwoławczego za pośrednictwem organu podatkowego, który wydał decyzję.

Art. 223. § 2. Odwołanie wnosi się w terminie 14 dni od dnia doręczenia:

1)decyzji stronie;

2)zawiadomienia, o którym mowa w art. 103 § 1 (organy podatkowe zawiadamiają spadkobierców, m.in. o złożonych przez spadkodawcę odwołaniach od decyzji, zażaleniach na postanowienia i skargach do sądu administracyjnego).

Art. 234. Organ odwoławczy nie może wydać decyzji na niekorzyść strony odwołującej się, chyba że zaskarżona decyzja rażąco narusza prawo lub interes publiczny.

Rozdział 16 Zażalenia

Art. 236. § 1. Na wydane w toku postępowania postanowienie służy zażalenie, gdy ustawa tak stanowi.

Art. 236. § 2. Zażalenie wnosi się w terminie 7 dni od dnia doręczenia:

1)postanowienia stronie;

2)zawiadomienia, o którym mowa w art. 103 § 1.

Art. 237. Postanowienie, na które nie służy zażalenie, strona może zaskarżyć tylko w odwołaniu od decyzji.

Art. 239. W sprawach nieuregulowanych w niniejszym rozdziale do zażaleń mają odpowiednie zastosowanie przepisy dotyczące odwołań.

Rozdział 16a Wykonanie decyzji

Art. 239a. Decyzja nieostateczna, nakładająca na stronę obowiązek podlegający wykonaniu w trybie przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, nie podlega wykonaniu, chyba że decyzji nadano rygor natychmiastowej wykonalności.

Rozdział 19 Uchylenie lub zmiana decyzji ostatecznej

Art. 253. § 1. Decyzja ostateczna, na mocy której strona nie nabyła prawa, może być uchylona lub zmieniona przez organ podatkowy, który ją wydał, jeżeli przemawia za tym interes publiczny lub ważny interes podatnika.

Art. 253. § 3. Uprawnienie, o którym mowa w § 1, nie przysługuje samorządowemu kolegium odwoławczemu.

Art. 253. § 4. W przypadkach wymienionych w § 1 właściwy organ wydaje decyzję w sprawie uchylenia lub zmiany dotychczasowej decyzji.

Art. 253a. § 1. Decyzja ostateczna, na mocy której strona nabyła prawo, może być za jej zgodą uchylona lub zmieniona przez organ podatkowy, który ją wydał, jeżeli przepisy szczególne nie sprzeciwiają się uchyleniu lub zmianie takiej decyzji i przemawia za tym interes publiczny lub ważny interes strony.

Art. 253a. § 2. Przepisy art. 253 § 3 i 4 stosuje się odpowiednio.

Art. 253a. § 3. Organ nie może wydać decyzji na niekorzyść strony.

Art. 253b. Przepisów art. 253 i art. 253a nie stosuje się do decyzji:

1)ustalającej albo określającej wysokość zobowiązania podatkowego;

2)o odpowiedzialności podatkowej płatników lub inkasentów;

3)o odpowiedzialności podatkowej osób trzecich;

4)określającej wysokość należnych odsetek za zwłokę;

5)o odpowiedzialności spadkobiercy;

6)określającej wysokość zwrotu podatku.

Art. 254. § 1. Decyzja ostateczna, ustalająca lub określająca wysokość zobowiązania podatkowego na dany okres, może być zmieniona przez organ podatkowy, który ją wydał, jeżeli po jej doręczeniu nastąpiła zmiana okoliczności faktycznych mających wpływ na ustalenie lub określenie wysokości zobowiązania, a skutki wystąpienia tych okoliczności zostały uregulowane w przepisach prawa podatkowego obowiązujących w dniu wydania decyzji.

Art. 254. § 2. Zmiana decyzji ostatecznej może dotyczyć tylko okresu, za który ustalono lub określono wysokość zobowiązania podatkowego.

Art. 255. § 1. Organ podatkowy pierwszej instancji uchyla decyzję, jeżeli została ona wydana z zastrzeżeniem dopełnienia przez stronę określonych czynności, a strona nie dopełniła ich w wyznaczonym terminie.

Art. 255. § 2. Organ podatkowy uchyla decyzję w formie decyzji.

Linki

Ordynacja podatkowa